5 Design Trends van dit jaar

Elk jaar ontstaan er weer nieuwe trends of komen er oude weer terug. Dat is niet alleen zoals we de ‘modetrends’ kennen maar dat is ook zo bij grafisch design. Zo was het ook vorig jaar een opwindende tijd voor grafisch design, en zal het in 2019 niet anders zijn. In dit artikel gaan we dieper in op de trends die vorig jaar zijn ontstaan ​​en bekijken waar ze nu naartoe gaan.

Driedimensionale designs lijken nu overal te zijn: hele composities die zoveel diepte hebben, je kan het niet helpen, maar reik uit en raak ze aan. 3D-typografie voelt vooral bijna klaar om te knallen. Het beste deel ervan is dat er geen specifiek type is dat het beste werkt voor deze trend: vet, mager, schreefloos, script, elk lettertype kan in 3D worden weergegeven.

Naast typografie zien we veel prachtig weergegeven 3D-composities die de indruk wekken stillevens te zijn van verre planeten. Sommige ontwerpen, zoals de levendige pop-art van Pinch Studio of Issey Miyake’s huwelijk van textiel en voedsel, voegen deze twee designtrends samen in futuristische landschappen van kleur, type en vorm. Anderen, zoals de verbluffende papercut-illustraties van Eiko Ojala, lijken te zijn gemaakt van elementen rechtstreeks uit de natuurlijke wereld. In beide richtingen is het effect verbluffend: deze composities springen letterlijk van de pagina en maken het onmogelijk om weg te kijken.

We beginnen het begin te zien van een stap verwijderd van de rigide grid-gebaseerde ontwerpen die de afgelopen jaren standaard zijn geweest. De dominantie van Squarespace en Canva en andere sjabloongebaseerde ontwerpsites voorzag beginners van prachtige websites en grafische producten, zelfs als ze geen idee hadden wat een raster was. Nu willen ontwerpers producten maken die meer op maat en levend zijn.

Voer de asymmetrische ontwerptrend in. Omdat deze lay-outs loskomen van het rigide en voorspelbare rooster, leveren ze meer kinetische energie en beweging. Een asymmetrische lay-out, of het nu gaat om een ​​ontwerpsamenstelling, een app of een site, vereist aandacht. De gebruiker voelt zich aangeboren nieuwsgierig naar waar de informatie en afbeeldingen vervolgens kunnen gaan en creëert een gevoel van verwondering en interesse wanneer ze scrollen of een ontwerp bekijken.

Het ‘moderne’ designtijdperk dankt zijn naam aan de artistieke beweging van het modernisme die na de Eerste Wereldoorlog begon en bijna een halve eeuw duurde. Er zijn twee belangrijke stijlen uit deze periode die momenteel een totale renaissance meemaken: de zeer sierlijke en glamoureuze Art Deco-ontwerpen uit de jaren 1920 en de gestroomlijnde organische vormen van de Mid Century-periode uit de jaren vijftig en zestig.

We zien de trend vooral opduiken in het logowerk. Ontwerpers omarmen de complexe lijn-werk intense symmetrie van het beste werk van het tijdperk, terwijl het wordt gecombineerd met scherpe metallics waardoor Jay Gatsby zich meteen thuis zou voelen. We merken deze invloed ook op in de typografie, omdat schreefloze mensen smaller en legger worden, alsof ze uit een klassieke A.M. Cassandre posterontwerp. Deze ontwerpen voelen weelderig en luxueus aan en staan ​​in schril contrast met het rustieke, op het land geïnspireerde werk dat de afgelopen jaren heeft gedomineerd.

Ter illustratie, is er momenteel een opvallende trend: de verschillende manieren waarop vrouwen worden vertegenwoordigd. Van gendervraagstukken tot lichaamspolitiek, hoe het is om vandaag een vrouw te zijn, wordt op een meer unapologetische manier verkend dan ooit tevoren.

Gemotiveerd door #MeToo en vergelijkbare bewegingen, voelen illustrators zich aangemoedigd om zich af te keren van karikaturen en meer genuanceerde en multidimensionale afbeeldingen van vrouwen te verkennen die de status quo onder ogen zien. Scrollend door Instagram volgen Matisse-geïnspireerde naakten politiek geladen illustraties van vrouwelijke solidariteit en verzet. Empowered, boos, vrolijk, grappig, gebrekkig, eigenwijs, ze zijn er allemaal. 

Een paar jaar geleden werd ontwerpers gevraagd om gedempte kleuren te negeren om de brutale en op neon geïnspireerde shows van Stranger Things te omarmen: de fotokleuren van 2019 lijken meer op de tijd dat camera’s en schermen geen diepverzadigde kleuren konden vastleggen.

Ze voelen als een directe terugkeer naar de zachte, low-fi fotografie van de jaren zeventig en zelfs gedempte camcorderbeelden van de jaren tachtig. Met een beetje zwart in elke kleur hebben deze foto’s een warme en weemoedige sfeer waar neonkleuren nooit tegenop kunnen.